Οι Βρετανικές Μπάντες που Πάντα θα μας Θυμίζουν την Προσφορά της Αγγλίας στη Μουσική Βιομηχανία
Οι Άγγλοι μπορεί να διέλυσαν την Ευρώπη, ωστόσο έβγαλαν αυτές τις μουσικάρες. Αυτή είναι μία ωδή στους αρχηγούς του Cool.

Το Brexit είναι γεγονός και κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να πει τι θα συμβεί από εδώ και στο εξής στην Ευρώπη και στην ίδια τη Βρετανία. Προσωπικά, έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη Βρετανία: από τη μία είναι οι Έλληνες φίλοι μου που έχουν μεταναστεύσει εκεί για μια καλύτερη ζωή και από την άλλη φυσικά, οι Βρετανοί (και όχι μόνο) «ομόλογοι» τους που έχω γνωρίσει μέσα στα χρόνια επισκεπτόμενος κάθε πιθανή γωνιά της. Φίλοι, που μου έχουν σταθεί στις δύσκολες στιγμές, που αγαπάνε την Ελλάδα και την ηλίθια ζέστη μας και που οι περισσότεροι, ήταν -σύμφωνα με τα λεγόμενα τους στα social media- υπέρ του Bremain. Πέραν των φίλων και της όμορφης εξοχής των midlands που μου έχουν χαρίσει ένα από τα πιο όμορφα καλοκαίρια της ζωής μου, μεγάλο ρόλο στην αγάπη μου αυτή παίζει και η μουσική της σκηνή που, παραδοσιακά, μας έχει προσφέρει κάποιους από τους κορυφαίους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Ας σταθούμε λοιπόν εκεί και ας θυμηθούμε κάποιες από τις πιο cool Βρετανικές μπάντες που θα μας θυμίζουν για πάντα τη τεράστια προσφορά της Βρετανίας στη παγκόσμια μουσική σκηνή.

The Beatles

Η αρχή και το τέλος των πάντων. Στη θρυλική τετράδα από το Λίβερπουλ χρωστάμε σχεδόν όλες τις pop και rock μπάντες που ακούσαμε από τη δεκαετία του '60 κι έπειτα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν η μουσική, ειδικά το παρακλάδι της rock, σήμερα αν δεν είχαν υπάρξει τα «Σκαθάρια». Υπήρξαν οι πρώτοι pop stars και οι τεράστιες συναυλίες τους ανάγκασαν τις εταιρίες ηχητικών συστημάτων να σκεφτούν κάποια λύση και να εξελίξουν τη τεχνολογία τους για να μπορούν πλέον να καλύψουν τις ανάγκες τους. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε πως ο John Lennon, στη solo εποχή του, έγραψε το Imagine, έναν ύμνο στη παγκόσμια ειρήνη που ακούγεται relevant ακόμα και σήμερα. Δεν νομίζω πως μπορώ να αναφερθώ στη σημαντικότητα τους με λιγότερες από δέκα χιλιάδες λέξεις, οπότε σταματάω εδώ.

Blur

Μια από τις πιο γνωστές brit pop μπάντες που μαζί με τους Oasis και τη κόντρα που είχαν με αυτούς, έγραψαν τη δική τους ιστορία. Οι Blur είναι σημαντικοί, όχι, μόνο λόγω της σημαντικότατης μουσικής τους προσφοράς, αλλά και για το γεγονός πως ανήκουν στο πρώτο κύμα της Brit pop σκηνής που σύμφωνα με πολλούς, αποτέλεσε αιχμή του δόρατος για την αντεπίθεση των νέων κατά του Θατσερισμού. Μιλάμε για μια μπάντα που έγραψε ένα τραγούδι για πλάκα (το Song 2), με σκοπό να κοροϊδέψει το grunge, το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία και ακόμα και σήμερα αποτελεί το μεγαλύτερο της hit στην Αμερική. Ο Damon Albarn και η παρέα του μας έχουν χαρίσει μαγικές μουσικές στιγμές όπως το Tender, το Coffee and TV, το Beetlebum και πολλές ακόμη. Μη ξεχνάμε επίσης πως έχουν έναν από τους πιο όμορφους μπασίστες παγκοσμίως.

Oasis

Δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στα αδέρφια Gallagher. Μπορεί μουσικά να μην έδωσαν κάτι καινούριο και να ακουγόντουσαν σαν μια πιο ηλεκτρισμένη εκδοχή των Beatles, αλλά έχουν γράψει ύμνους που θα ακούγονται για πάντα στις pubs όλου του κόσμου και πάντα θα υπάρχουν παιδιά που θα μαθαίνουν κιθάρα παίζοντας το Wonderwall. Θα μετανιώνω για πάτα το γεγονός πως το καλοκαίρι του 2009 που βρισκόμουν στο Λονδίνο, αποφάσισα να μην αγοράσω εισιτήριο για να τους δω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα της συναυλίας, όταν και είχα πετύχει στο μετρό τους ανθρώπους που κατευθυνόντουσαν προς το Wembley για τη συναυλία. Από indie kids, chavs, μπαμπάδες με κοιλιά και τα παιδιά τους, μέχρι τύπους με φανέλες ποδοσφαιρικών ομάδων. Όλοι, με κοινό προορισμό, να τραγουδάνε τραγούδια των Oasis μέσα στο μετρό λες και επρόκειτο για συνθήματα ποδοσφαιρικής ομάδας. Ακόμα ανατριχιάζω σκεπτόμενος εκείνη τη μέρα.

The Who

Οι πρώτοι άγριοι rockstars. Μιλάμε για τη μπάντα που είχε τον θεόμουρλο Keith Moon στα τύμπανα, ο οποίος έκανε ότι γούσταρε. Τα έσπαγε (κυριολεκτικά), τους έβαζε φωτιά και κάποιες φορές τα ανατίναζε κιόλας. Οι The Who, είναι το συγκρότημα που έφερε την αγριάδα στο rock n' roll και που στη συνέχεια, με τον χαρισματικό Pete Townshend στο τιμόνι, μας χάρισε κάποιους από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας του '60, δημιούργησε ουσιαστικά τη Mod κουλτούρα και έφτιαξε μία από τις πρώτες Rock όπερες. Μιλάω για το Tommy, το οποίο καταπιάνεται με την ιστορία ενός τυφλού, χαζού και κουφού αγοριού. Μη ξεχνάμε επίσης, πως μας έδωσαν ένα από τα πιο γνωστά εφηβικά anthems όλων των εποχών, δηλαδή το My Generation.

Led Zeppelin

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει χωρίς να γελοιοποιηθεί τους Led Zeppelin; Μιλάμε για ένα από τα πιο μυστήρια συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής. Τα σύμβολα τους και οι περίεργες ιστορίες που αφορούσαν τον Jimmy Page, ο οποίος είχε αγοράσει μάλιστα και το σπίτι του Aleister Crowley, δημιουργούν ένα μύθο που κρατάει μέχρι σήμερα. Προσωπικά, τους έχω στο μυαλό μου ως «μπαμπάδες του Glam». Δεν νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω κομμάτια τους για να αποδείξω τη σημαντικότητα και το coolness τους, αν δεν ξέρεις ούτε ένα κομμάτι των Zeppelin, απλά σταμάτα να διαβάζεις το κείμενο.

T. Rex

Μιας και αναφέραμε το Glam, καλό είναι να εστιάσουμε και σε μία από τις σημαντικότερες και πιο γυαλιστερές μπάντες του είδους. Το μουσικό όχημα του αείμνηστου Marc Bolan, που με την σχεδόν ανδρόγυνη μορφή του και τον Ring Starr να τον σιγοντάρει, έγινε σούπερ σταρ. Δυστυχώς, ο ταλαντούχος αυτός μουσικός, σκοτώθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977 όταν το αυτοκίνητο που επέβαινε με τη σύντροφο του και θρυλική τραγουδίστρια της Motown, Gloria Jones, ενεπλάκη σε ένα τροχαίο. Τουλάχιστον, πρόλαβε -μεταξύ άλλων- να μας χαρίσει έναν αριστουργηματικό δίσκο, το Electric Warrior.

The Clash

Από τους βασιλιάδες του πρώτου ρεύματος του Βρετανικού punk. Όταν μια μπάντα γράφει κομμάτια όπως το London Calling, το Death or Glory το Guns of Brixton και φυσικά το -όσο πιο σχετικό γίνεται με τις ημέρες που ζει η Βρετανία- Should I Stay or Should I Go, η επιτυχία είναι σίγουρη. Αυτό που κάνει τους Clash τόσο σημαντικούς, είναι το γεγονός πως έσπασαν τα μουσικά «στεγανά» της punk μουσικής μαζί με τα νεύρα πολλών πάνκηδων της εποχής με τους οποίους ο ηγέτης της μπάντας (Joe Strummer) ήρθε σε αντιπαράθεση. Οι στίχοι των κομματιών τους, «μυρίζουν» Αγγλία.

Pulp

Δεν γίνεται να μιλάς για cool Βρετανικές μπάντες και να μην κάνεις αναφορά στους Pulp. Η μπάντα του Jarvis Cocker, ενός εκ των πιο ψαγμένων και καλοντυμένων τύπων που έχουν περάσει από τη brit pop σκηνή. Οι Pulp, εξέφρασαν μέσω των άλμπουμ τους τους προβληματισμούς και τη ματαιότητα της μεσαίας τάξης, ενώ κατάφεραν με το Common People να δημιουργήσουν έναν μύθο σχετικά με τη ταυτότητα της Ελληνίδας φίλης του Cocker που του είπε πως θέλει να «ζήσει σαν απλός άνθρωπος» (κάθε χρόνο όλο και κάποια πλούσια πενηντάρα υποστηρίζει πως είναι η κοπέλα του κομματιού χωρίς καν να καταλαβαίνει πως ο Jarvis, ουσιαστικά, ασκεί κριτική στη στάση της). Μπορεί να μην έγιναν ποτέ η «μεγαλύτερη μπάντα της brit pop» όμως, αυτή είναι και η μαγεία τους, ποτέ δεν ήθελαν να γίνουν κάτι τέτοιο. Επίσης, έχω μια φίλη που έχει τσιμπήσει τον κώλο του Jarvis σε ένα μπαρ. Απλά το αναφέρω.

Πηγή

Instagram... δεν έχουμε. Ούτε Facebook έχουμε. Twitter (ή Χ ή όπως αλλιώς το λένε)... ούτε από αυτό έχουμε.

Έχουμε όμως Google News (ακολούθησέ μας για να βλέπεις τις νέες μας αναρτήσεις) και Dailymotion (για να βλέπεις τις βιντεάρες μας)

Πως σου φάνηκε;


Θα να σου αρέσουν και αυτά

Σχόλια

https://www.mybites.gr/assets/images/user-avatar-s.jpg
Γράψε εσύ το πρώτο σχόλιο για αυτό